De slag om het weilandje Vrije Geer

‘De slag om het Weilandje Vrije Geer’ laat zien hoe actievoerders uit het door Amsterdam opgeslokte dorp Sloten er in 1995 in slaagden woningbouw op een stuk groen te voorkomen. Hoe kreeg het actiecomité dat, nog voor het klikactivisme, voor elkaar?

Verzet tegen de oprukkende stad is van alle tijden. Aan de westkant van Amsterdam dreigt de biologische stadsboerderij De Boterbloem een jarenlange, breed gedragen strijd te verliezen en plaats te moeten maken voor een bedrijventerrein. Niet veel verderop ligt Natuurpark de Vrije Geer. Als de gemeente haar zin had gekregen, hadden daar nu een tramlijn en een ecowijk van 200 woningen gelegen.

De slag om het Weilandje Vrije Geer laat zien hoe actievoerders uit het door Amsterdam opgeslokte dorp Sloten er in 1995 met een referendum in slaagden dit te voorkomen. Een klein wonder. Dik 184 duizend mensen stemden tegen de bouwplannen op de vier hectare land aan de rand van de stad. Hoe kreeg het actiecomité dat, ruim voor de tijd van het klik-activisme, voor elkaar?

Reconstructie

Met vasthoudendheid, creativiteit, een lange adem en een beetje geluk, blijkt uit deze nauwgezette reconstructie aan de hand van archiefmateriaal, berichten uit de media, heel veel oude televisiefragmenten en interviews met betrokkenen. De film is gemaakt in opdracht van Tamar Frankfurther, die de kijker zelf stap voor stap door het succesverhaal loodst. Haar vader was het gezicht van het actiecomité, maar het hele gezin was nauw betrokken.

Frankfurthers doel is andere activisten inspireren en ze voorbereiden op wat er allemaal op je pad kan komen als je de gemeenteplannen van tafel probeert te vegen. Rechtsboven in beeld verschijnt in kleine lettertjes steeds kort samengevat de actie die het actiecomité heeft ondernomen. Sommige dingen liggen voor de hand. Zoals overal persberichten over maken en raadsleden informeren. Of zorgen voor een aansprekend campagnebeeld en dito beeldtaal.

Beschermd

Toch is het leuk dat wordt uitgelegd waarom steevast over het ‘weilandje’ wordt gepraat. Als iets liefs dat beschermd moet worden. Het idee om te zorgen voor een groter verhaal, was een slimme manier om medestanders te verwerven. Het weilandje werd verbonden aan al die andere groenstroken in de stad die opgeofferd dreigden te worden aan het oplossen van de woningnood.

Het beeld ontstaat dat iedere gelegenheid om te plannen te beïnvloeden en de publieke opinie te betrekken werd aangegrepen. Zo ontdekten ze dat er dwars over het weilandje een ‘geluidscontour’ van Schiphol lag. Wat betekent dat er niet gebouwd mag worden vanwege de geluidsoverlast. Een ingehuurde advocaat hielp hun bezwaar aan te tekenen tegen de bouw. Dit soort aanknopingspunten zijn natuurlijk cruciaal. Net als de oude belofte van de gemeente dat er altijd een groene buffer tussen de stad en het duizend jaar oude dorp zou blijven, ter bescherming van het dorpsgezicht.

De slag om het Weilandje Vrije Geer, in drie delen te zien via https://geheugenvanwest.amsterdam/.