Rabot: thuis tegen wil en dank

Rabot is een uit statische, steeds van standpunt wisselende shots opgebouwde documentaire over een verlopen woontoren die op het punt staat gesloopt te worden. Dit naargeestige pand bood aan vele bewoners een thuis, soms tegen wil en dank.

Alle valkuilen en onrechtvaardigheden van het leven komen voorbij in deze caleidoscopische documentaire over de bewoners van een vervallen woontoren in Gent in de maanden voordat deze tegen de vlakte gaat. Schijnbaar willekeurig springen de statische, van standpunt wisselende shots van de ene bewoner naar de andere. De camera observeert hen met intieme aandacht, maar houdt toch ook afstand.

Videoclipstijl

Sommigen verlaten de blokkendoos met weemoed, anderen sluiten dit hoofdstuk graag af in de hoop op gelukkiger tijden. Ze worden gefilmd tijdens hun dagelijkse beslommeringen, al etend, terwijl ze televisie kijken. Banaler kan het bijna niet. En toch roepen de raak gekozen beelden door hun context, zorgvuldige opbouw en beeldcompositie een veelheid aan gedachten en gevoelens op.

Veel verder dan de voet van de flat verwijdert de camera zich niet. Pas op het dak is er lucht en ruimte, de hele stad Gent is er te overzien. Tegelijk is dit de plek waar mensen besluiten hun misère te ontvluchten.

Dit rijkgeschakeerde portret over armoede, eenzaamheid, onverschilligheid, maar ook over liefde eindigt met enige verlichting – in videoclipstijl. De verschillende bewoners dansen in hun nog ingerichte kamers op een nummer dat muzikanten later in hun inmiddels verlaten woningen live spelen.

(geschreven voor IFFR)