Transitie, iedereen heeft het erover maar wat is het? En hoe organiseer je die? Welke koerswijziging heeft onze maatschappij nodig? En is een groene revolutie überhaupt mogelijk? Theatergroep Wunderbaum onderzoekt dit soort thema’s in We doen het wel zelf, een humoristische participatieshow vol punk.
‘Wéér diezelfde dood in!’
Hanneke de Jong vertaalt in Shakespearience oud-Engelse citaten van de oude meester naar muziek en beeld. Uitgangspunt: de schoonheid van zijn woorden. Ook in De Noorderlingens uitvoering van Julius Caesar staat de tekst centraal. Als de zinnen door het metrum gaan golven, weet je: ‘Dit gaat over iets hogers’.
Zintuiglijke roadmovie op miniatuurformaat
Van buitenaf is het een fascinerend gezicht: twaalf mensen die rondom een metershoge watertoren op een paar traptreden staan en door een luikje van tentdoek naar binnen kijken. Het duo Babok neemt ze mee in een zintuiglijke roadmovie op miniatuurformaat.
‘Wie zit er in dat ijsbeerpak?’
‘Hoe beweegt die zeehond?’ ‘Wie zit er in dat ijsbeerpak?’ ‘Hoe maken jullie die sneeuw?’ Nadat Vis à Vis een groep leerlingen van de Margietschool het begin van hun voorstelling Groenland heeft voorgespeeld, wordt het gezelschap door een vragenvuur bestookt.
Unbeschreiblich weiblich
Club Guy & Roni maakt met The Language of Walls (On the Other Side of the Day) een bloedmooi stuk over sisterhood en feministische expressie in dans.
‘Maar het komt uit Amerika!’
View-o-rama voert ons terug naar de tijd waarin alles wat uit Amerika kwam nog mieters want modern was en het leven werd beheerst door angst voor de bom en de communisten. Een buitengewoon dankbaar onderwerp, waarmee het duo Chris Bajema en Paulien Cornelisse dan ook heerlijk aan de haal gaat.
‘Ik zing een page turner en jij een schilderij’
Erik de Jong (Spinvis) en Wende Snijders, de een ingetogen en bedachtzaam, de ander expressief en uitgesproken. Zíj vindt het heerlijk om in een personage te kruipen, híj is het liefste gewoon zichzelf. Toch is haar voorstelling gebaseerd op dagboekaantekeningen en zegt hij over zijn teksten: ‘Het is allemaal gelogen.’
‘Met Troje begon het conflict in het Midden-Oosten’
De Trojaanse oorlog doet bij iedereen een belletje rinkelen, bij namen als Agamemnon of Klytaemnestra beginnen de meesten toch glazig te kijken. De regisseurs Peter Kirk van Asterions Hus en de onder haar eigen naam opererende Karina Kroft praten over deze personages als dierbare vrienden.
‘Als je in de natuur speelt, moet je daar gebruik van maken’
Zowel in Broeders van Jetse Batelaan als in Vogels van VogelNokkenKokErwich ligt het zwaartepunt bij de non-verbale communicatie. Een dubbelinterview over de erotiek van het vogelen en schuivende identiteiten.
Dansen op zand: ‘Plotseling kun je vallen, rollen en springen’
Glasscherven, teken en andere gevaren leggen het af tegen de voordelen. Bijvoorbeeld dat je laten vallen niet direct een blessure oplevert. Choreografen Guy Weizman (Club Guy en Roni) en Diane Elshout en Frank Händeler (Elshout & Händeler) wisselen van gedachten over dansen op zand.